Pagibig
NI: NVIII
Isang aklat namaputi; angisinulat :luha
Kaya wala kang mabasa kahit isamang talata
Kinabisa at inisip mo lang ating pagkabata
Tumanda kat nagkauban hindi mo pa maunawaan
Ang pagibig, isipin mo, paginiisip,
nasapuso!
Pagpinuso ,nasa-isip , kaya`thindi mo
magkuro.
Lapitan mong matagal ang pagsuyo`y
naglalaho;
Layuan mo at kay lungkot, nananaghoy ang
pagsuyo!
Ang pag-ibig nadakila`y aayaw nang
matagalan
Parang lintik kung gumuhit sa pisnging
kadiliman ,
Ang halik naubos tindi ,minsan lamang
nahalikan ,
At ang ilog kung bumaha ,tandaan mo`t
minsan lamang .
Ang pag-ibig parang duwag ay payapa`t
walang agos,
Walang talon,walang baha,walang luha,walang
lunos!
Ang pag-ibig namatapang ay puso ang inaanod
Pati dangal, yama`t dunong naluluhod sa pag-irog!
“Ako`y hindi makasulat at ang nanay ay
nakabantay!”
Asahan mo katotoko hindi ka pa minamahal;
Ngunit kapag sumulat nasa ibabaw man ang
hukay,
Minamahal kaniya nanghigit sa kanyang
buhay!
Kayong mga kabataan na pag-ibigang
ninanais,
Kayong mga paru-parung sa ilawan
pumapaligid,
Kapag kayo`y umibig na, hanapin ang
panganib,
At pakpak ninyo `y masusunog sa pag-ibig!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento